مردی که از فروش لوله پلی اتیلن باران پل میلیاردر شد

سه روش برای اطمینان از یکپارچگی کیفیت جوش الکتروفیوژن به وسیله لوله پلی اتیلن باران پل استفاده می شود. هر روش دارای تعدادی معایب است، به عنوان مثال، له کردن به عنوان آزمایش مخرب که طبق ASTM انجام می شود، تنها 2 درصد از کل جفت کننده های الکتروفیوژن در یک پروژه را بررسی می کند.

همچنین هزینه و تاخیر را به پروژه تحمیل می کند. یکی دیگر از آزمایشات طبق رویه شرکت تست فشار با هوا است که پس از اجرای کل پروژه انجام می شود. در این روش یافتن محل نشتی ناشی از کاهش فشار در حین تست شبکه غیرممکن است. روش آخر نشت یابی پس از تزریق گاز به روش FID یا لیزر است و در حین ساخت قابل اجرا نمی باشد.

استفاده از دستگاهی که امکان تشخیص نشتی در محل کار و بلافاصله پس از جوشکاری کوپلر الکتروفیوژن مورد نیاز است. چالش دیگر در انجام آزمایش نشتی، تحت فشار قرار دادن هر جفت است، در نتیجه ایجاد فشار تفاضلی توسط خلاء و آزمایش حباب تکمیلی پیشنهاد شده است.

عیوب یا سوراخ های مشخص شده با قطرهای متفاوت برای تأیید این روش مورد نیاز است. به دلیل حداکثر حساسیت خلاء به 10−4𝑚𝑏𝑎𝑟.𝑙𝑖𝑡/𝑠𝑒𝑐. قابلیت نشت یابی برای سوراخ های بسیار کوچک با این روش اولین مورد مورد نظر است، بنابراین با استفاده از فناوری لیزر سوراخ هایی به قطر 0.01 میلی متر، 0.1 میلی متر و 1 میلی متر بر روی لوله پلی اتیلن ایجاد می شود.

همچنین برخی از عیب های مصنوعی در اثر آلودگی چربی، بدون خراشیدن و همجوشی بیش از حد یا همجوشی ناقص برای تأیید روش خلاء ایجاد می شود. در مجموع بیش از 50 کوپلر الکتروفیوژن با نتایج آزمون خرد شدن ارزیابی می شوند.

تست نشت نوعی آزمایش غیر مخرب است که در سیستم تحت فشار یا تخلیه شده برای تشخیص و محل نشتی و برای اندازه‌گیری نشت مایع استفاده می‌شود. تست نشت را می توان تقسیم کرد