یکی از معروف ترین فرش های گمشده فرش 700 شانه 10 رنگ است که به چشمه خسرو نیز معروف است. اکنون قطعه‌ای از آن باقی نمانده است، اما به تفصیل در سالنامه‌های تاریخی محقق مسلمان الطبری شرح داده شده است.
مساحت آن حدود 84 فوت مربع (7.8 متر مربع) بود و برای کاخ تیسفون پادشاه ساسانی خسرو اول، که از 531 تا 579 بعد از میلاد سلطنت کرد، ساخته شد. فرش باشکوهی که از مواد گرانبهایی مانند ابریشم، طلا، نقره و جواهرات بافته شده بود، باغ ایرانی را در فصل بهار با شکوه کامل به تصویر می‌کشید.
حاشیه یک تخت گل باشکوه از سنگ های آبی، قرمز، سفید، زرد و سبز بود. در پس زمینه رنگ زمین با طلا تقلید شد. سنگ های شفاف مانند کریستال ها توهم آب را ایجاد می کردند. گیاهان ابریشم بودند و میوه ها از سنگ های رنگی تشکیل شده بودند.
تیسفون، واقع در جنوب شرقی بغداد کنونی، بیش از 800 سال به عنوان پایتخت امپراتوری ایران خدمت کرد. یک بار توسط هراکلیوس و بیزانس مورد حمله قرار گرفت، اما سرانجام در سال 637 پس از میلاد به دست اعراب افتاد.
هنگامی که اعراب تیسفون را تصرف کردند، فرش آنقدر بزرگ و سنگین بود که ایرانیان آن را از کاخ بیرون آوردند که در نتیجه فرش گرانبها به دست نیروهای مهاجم افتاد. قطعه قطعه شد و بین نیروها توزیع شد.
پس از اعراب، یک قبیله ترک که به نام بنیانگذار خود سلجوقی نامیده می شد، ایران را فتح کردند و از سال 1038 تا 1194 میلادی بر این سرزمین تسلط یافتند.
زنان سلجوقی بافندگان ماهری بودند و فن آنها در استفاده از گره متقارن ترکی (همچنین به عنوان گره غیوردس) به بافندگان ایرانی منتقل شد که قرن‌ها از گره ایرانی (یا سینه/سنه) استفاده می‌کردند.
گره ایرانی هنوز در دوران معاصر در ایران ترجیح داده می شود، اما در استان های آذربایجان و همدان در ایران که نفوذ سلجوقیان قوی ترین بود، گره ترکی هنوز هم تا به امروز استفاده می شود.
بدون دیدگاه